Uyum

Her Gece Masallarını Söyler

Uyku ile sarhoş;

Açlıkla bulanıyor zihni.

Negatif uzayla sarılmış,

Duyarsız hisleri.

Renkleri aynılaşan dama taşlarına

Devamını soruş.

Gerçekten cevap almak umuduyla

Geleceksiz bekleyiş.

Merak konusu sözünün

Kırık göğün yüzüne bakan insana,

Ne oluyor çarpık uyumuna düşündüklerinin.

Fikri kadar teni de düşecek yargıya.

Boş bir tuvalken kendisi

Anlamı var mı, doldurmaya çalışmanın?

Hakkı yoktur belki,

Buraya düşünce çizgisini çekmenin. 

Tek renk ve yekpare,

Tekerrür eden sindirişleri

Beyazı, siyahı törpüler

Kalmışsa farklı renkleri.

Devamı ne kadar değerli?

Uyak kaçınca tekrardan bir kere

Yarık yerin yüzü cevap verir mi,

Tekrarları yeniden nüksederse.

Dünyasının sonunda yürütülür

Ufkunun ince çizgisi.

Ağır adımlarla yenileri alır

Fiskelerden yıprananların yerini

Saat kaçı vururda

Getirir şafak kapısına güneşi

Ne zaman olurda

Taşlar giyinir yalan renkleri.

Ay ışığı hangi vakit sökülür Zafir gökten,

ve düşer gözlerin son direnişi

Atlanır güvenliğine bilinç aşağısının.

Yok olurmuş ya sanki,

Dama tahtası,

Karışmış çizgi yumağı,

Ak siyahı;

Kara Beyazı.

İlkidir bir üçlemenin.